من نمی توانم برای جو بایدن خیلی متاسف نباشم. او می خواست برای بیشتر عمر خود رئیس جمهور شود، اولین بار 34 سال پیش. اگر پسرش بو در سال 2015 نمی مرد، شاید بایدن در آن زمان وارد انتخابات مقدماتی دموکرات ها می شد. او به عنوان معاون رئیس جمهور یکی از محبوب ترین ها بود و احتمالاً دونالد ترامپ را شکست می داد.
زمانی که سرانجام به مقامی که آرزویش را داشت رسید، دوران اوج خود را پشت سر گذاشته بود. ترامپ کشور را در ویرانه رها کرده بود، مؤسسات آن در حال فروپاشی بودند، بسیاری از مردم گرفتار توهمات خشمگین شده بودند و میلیون‌ها نفر از همه‌گیری آسیب دیده بودند. بایدن برای بازگرداندن وضعیت عادی انتخاب شد که اکنون به نظر می رسد برای همیشه از بین رفته است.
بسیاری از بحران‌هایی که باعث کاهش تأییدیه بایدن شود، تقصیر او نیست. اگر نرخ تورم 8.6 درصدی ناشی از سیاست‌های او بود، پس نمی‌توان فهمید که چرا این نرخ در بریتانیا حتی بالاتر از 9.1 درصد است، یا چرا در آلمان 7.9 درصد است. دلبستگی زیاد سناتورهای جو مانچین و کیرستن سینما به فیلیباستر اکثر قوانین را غیرممکن می کند. حتی اگر بایدن تمایلات فعال‌تری داشت، نمی‌توانست کار زیادی در مورد بازگرداندن بی‌رحمانه Roe v توسط دادگاه عالی انجام دهد. وید یا سرعت فزاینده قتل عام هایی که زندگی آمریکایی ها را مشخص می کند.
با این وجود، امیدوارم او دیگر کاندید نشود، زیرا او خیلی پیر شده است.
اکنون، من نمی‌خواستم بایدن نامزد دموکرات‌ها در سال 2020 باشد، تا حدی به دلایل ایدئولوژیک، اما حتی بیشتر به این دلیل که او بیش از حد فرسوده و تمرکز نداشت. با این حال، با نگاهی به گذشته، با توجه به عملکرد جمهوری‌خواهان از انتظارات، شاید بایدن تنها یکی از نامزدهای اصلی بود که می‌توانست ترامپ را شکست دهد. رای دهندگان تمایلی به تغییرات پیشرونده گسترده نشان ندادند.
بنابراین می‌دانم که وقتی امروز استدلال مشابهی می‌کنم، ممکن است اشتباه کنم. اما ریاست جمهوری حتی مردان جوان را نیز پیر می کند و بایدن هنوز جوان نیست. کشوری که به اندازه کشور ما دچار مشکل است، به رهبری آنقدر نیرومند نیاز دارد که اعتماد را القا کند.
همانطور که نظرسنجی اخیر نیویورک تایمز/ کالج سینا نشان داد، 64 درصد از دموکرات‌ها خواهان نامزدی متفاوت برای ریاست جمهوری در سال 2024 هستند. این دموکرات‌ها سن بایدن را بیش از هر عامل دیگری ذکر می‌کنند، اگرچه عملکرد شغلی نزدیک به آن است. نگرانی آنها تعجب آور نیست. بایدن همیشه به گاف‌ها و بدخواهی‌ها می‌خورد، اما تماشای صحبت‌های او اکنون تعلیق دردناکی دارد، مانند دیدن کسی که روی یک طناب می‌چرخد. (برخی از اشتباهات او را می توان با لکنتی که در کودکی بر آن غلبه کرد توضیح داد، اما نه همه آنها.) به نظر می رسد کارکنان او اغلب او را از دید دور نگه می دارند. همانطور که تایمز گزارش داد، او “در کمتر از نیمی از کنفرانس های خبری یا مصاحبه های قبلی شرکت کرده است.”
مطمئناً در مورد رئیس جمهوری که کشور را با عطش خون آشام خود برای توجه عذاب نمی دهد، چیز خوبی وجود دارد. و طبق اکثر گزارش ها، بایدن هنوز تیزبین است و درگیر انجام وظایف پشت صحنه دفتر خود است. اما با عقب نشینی تا این حد در پس زمینه، او توانایی تنظیم دستور کار عمومی را از دست می دهد.
شما نمی توانید یک اقتصاد بد را از بین ببرید، اما می توانید توجه را به نقاط روشن آن جلب کنید، مانند نرخ بیکاری 3.6 درصد. آمریکایی‌ها به شدت با اوکراین همدردی می‌کنند، و با یک پیام تحریک‌کننده، برخی ممکن است مایل باشند رنج قیمت بالای گاز را به عنوان هزینه ایستادگی در برابر ولادیمیر پوتین بپذیرند. با این حال، برای جمع آوری آنها، تکرار عبارت “افزایش قیمت توسط پوتین” برای دولت کافی نیست. مانند بقیه ما، کاخ سفید اطلاع کافی از قصد دیوان عالی برای لغو Roe v. وید، اما به نوعی با دستور اجرایی فوری و روابط عمومی آماده نبود.
مشکلی در اینجا وجود دارد که فراتر از کمبود سخنرانی های رئیس جمهور و حضور در رسانه ها، یا حتی خود بایدن است. ما توسط یک ژرونتوکراسی اداره می شویم. بایدن 79 سال دارد. نانسی پلوسی رئیس مجلس نمایندگان 82 سال دارد. استنی هویر، رهبر اکثریت مجلس، 83 سال دارد. رهبر اکثریت سنا، چاک شومر، 71 سال دارد. اغلب، مشخص نیست که آنها درک کنند که این کشور چقدر شکسته است یا خیر.
آنها حرفه خود را در مؤسساتی ایجاد کردند که کم و بیش کار می کردند و به نظر می رسد انتظار دارند دوباره کار را شروع کنند. آنها هر گونه تصوری را از دیدن این لحظه به وجود می‌آورند، زمانی که چرخ‌دنده‌های دولت تسخیر شده و یک حزب آشکارا علیه دموکراسی طرح‌ریزی می‌کند، به‌عنوان یک حکومت بین‌الملل و نه نقطه اوج. منتقدان دموکرات بایدن از مکان‌های مختلف طیف سیاسی آمده‌اند – برخی از تمرکزگرایی او خشمگین شده‌اند، برخی دیگر از بی‌حالی او نگران هستند. آنچه بیشتر آنها را به هم پیوند می دهد، ناامیدی از رهبرانی است که فوریت و نبوغ نشان می دهند.
اگر یک تسلی در سن بایدن وجود داشته باشد، این است که او می تواند بدون قبول شکست کنار بکشد. هیچ شرمی وجود ندارد که در دهه 80 خود برای ریاست جمهوری نامزد نشوید. او از نیمه بازنشستگی بیرون آمد تا کشور را از دور دوم ریاست جمهوری ترامپ نجات دهد و به خاطر آن همه ما بدهی بزرگی به او داریم. اما اکنون ما به کسی نیاز داریم که بتواند در برابر نیروهای هنوز در حال غوطه ور شدن ترامپیسم بایستد.
احتمالات زیادی وجود دارد: اگر میزان محبوبیت معاون رئیس جمهور کامالا هریس در زیر آب بماند، دموکرات ها تعدادی فرماندار و سناتور کاریزماتیک دارند که می توانند به آنها مراجعه کنند. بایدن در طول مبارزات انتخاباتی 2020 گفت که می‌خواهد «پلی» برای نسل جدیدی از دموکرات‌ها باشد. به زودی زمان عبور از آن فرا می رسد.
