در درخواست خود از مقامات برای جلوگیری از سوء استفاده ادعایی، کارشناسان هشدار دادند که نوجوانان “از خانواده هایشان ربوده شده اند، قاچاق شده اند… دور از خانه هایشان (و مجبور شده اند با مردانی که گاهی دوبرابر سن آنها سن دارند، ازدواج کنند”.
کارشناسان حقوق – که به شورای حقوق بشر گزارش می دهند – به گزارش هایی اشاره کردند که حاکی از دخالت مقامات مذهبی و همدستی نیروهای امنیتی و سیستم قضایی است. اگرچه آنها همچنین اذعان کردند که پاکستان قبلاً تلاش هایی را برای تصویب قانونی انجام داده است که این اقدامات غیرقانونی را ممنوع می کند.
“مراحل فوری” مورد نیاز است
«ما از دولت میخواهیم که اقدامات فوری برای جلوگیری و بررسی کامل این اعمال بهطور عینی و در راستای قوانین داخلی و تعهدات بینالمللی حقوق بشر انجام دهد. به گفته کارشناسان، عاملان باید به طور کامل پاسخگو باشند.
گروهی متشکل از نزدیک به دوازده کارشناس مستقل و گزارشگران ویژه در بیانیهای که از پاکستان میخواهد از حقوق زنان و کودکان حمایت کند، اظهار داشت که دادگاههای پاکستان با پذیرش “شواهد متقلبانه” از سوی آنها، در مورد سن قربانیان و قربانیان، این افراد را قادر ساخته است. تمایل آنها به ازدواج و گرویدن به اسلام.
“توجیه” سوء استفاده
آنها خاطرنشان کردند که دادگاه ها همچنین گاهی اوقات “از تفسیرهای قوانین دینی برای توجیه ماندن قربانیان در کنار متجاوزان خود سوء استفاده کرده اند”. پلیس همچنین خانواده قربانیان را با امتناع از ثبت این آدم ربایی ها یا نادیده گرفتن آنها به عنوان “ازدواج عاشقانه” شکست داده بود.
تهدید به خشونت
آنها گفتند که “بسیار نگران” هستند که ازدواج و تغییر دین “تحت تهدید خشونت علیه این دختران و زنان یا خانواده های آنها” صورت گرفته است.
ربایندگان قربانیان خود را وادار می کنند تا اسنادی را امضا کنند که به دروغ نشان دهنده سن قانونی آنها برای ازدواج و همچنین ازدواج و تغییر اراده آزاد است. این اسناد توسط پلیس به عنوان مدرکی است که نشان می دهد جرمی رخ نداده است.
کارشناسان گفتند که ضروری است که همه قربانیان، صرف نظر از پیشینه مذهبی، به عدالت و حمایت برابر تحت قانون دسترسی داشته باشند.
تصویب و اجرای قانون
آنها گفتند: «مقامات پاکستان باید قوانینی را اتخاذ و اجرا کنند که تغییر دین اجباری، ازدواج اجباری و کودکان، آدم ربایی و قاچاق را ممنوع می کند و به تعهدات حقوق بشری بین المللی خود برای مبارزه با برده داری و قاچاق انسان پایبند بوده و از حقوق زنان و کودکان حمایت می کند.
گزارشگران ویژه و سایر کارشناسان مستقل – مانند پنج نفری که بیانیه روز دوشنبه گروه کاری در مورد تبعیض علیه زنان و دختران را تأیید کردند – بخشی از رویه های ویژه شورای حقوق بشر هستند.
آنها کارکنان سازمان ملل نیستند، هیچ حقوقی دریافت نمی کنند، و مستقل از هیچ دولت یا سازمانی هستند و در ظرفیت فردی خود خدمت می کنند.