کنفرانس ایالات متحده فوراً به درخواست اظهارنظر در روز پنجشنبه پاسخ نداد.
مارشال به دنبال حل و فصل این دعوا در دادگاه محله خود در ویرجینیای غربی است نه در داوری، انجمن ترجیحی لیگ. این دانشگاه در دادخواست خود گفت که وقتی مارشال موافقتنامه خود را برای عضویت در کنفرانس ایالات متحده در سال 2003 امضا کرد، هیچ زبانی در آیین نامه وجود نداشت که اگر مدرسه عضو تصمیم به ترک کنفرانس بگیرد، داوری را الزامی کند.
هنگامی که از جیسون کوریهر، دستیار مدیر ورزشی دانشگاه برای روابط رسانه ای پرسیده شد که چرا مارشال در تلاش برای تسریع خروج از کنفرانس ایالات متحده بود، بیانیه ای را با ذکر “بهترین منافع دانشجویان ورزشکار مارشال و طرفداران وفادار آن” ارائه کرد. این بیانیه افزود که دانشگاه می خواست راه حلی دوستانه پیدا کند، اما کنفرانس از تلاش برای بحث خودداری کرد.
مارشال در بیانیه دوم خود گفت که این دعوای حقوقی آغازی برای دعوای حقوقی است که به منظور محافظت از حقوق ما، کمک به دستیابی به توافق به موقع و باز کردن راه برای تغییر وابستگی ما به کنفرانس است. کوریهر گفت که مدرسه تمایلی به صحبت بیشتر در مورد این شکایت ندارد.
کمربند سان از اظهار نظر خودداری کرد و در عوض به اظهارات عمومی مارشال اشاره کرد.
استونی بروک (کنفرانس شرق آمریکا)، دانشگاه ایلینویز در شیکاگو (لیگ افق) و جیمز مدیسون (کنفرانس ورزشی استعماری) همگی تصمیم گرفتند از سال تحصیلی 2022-23 لیگ مربوطه خود را ترک کنند.
در پاسخ، کنفرانس‌ها تیم‌های دانشگاه‌ها را از شرکت در مسابقات قهرمانی تیم‌های کنفرانس منع کردند، با استناد به آیین‌نامه‌های لیگ موجود که تیم‌های ورزشی یک مدرسه را واجد شرایط شرکت در فصل‌های بعدی پس از اینکه یک مؤسسه عضو قصد انصراف از کنفرانس را داشت، ندارند.
این آخرین نمونه از تلخی دوباره هم‌سویی کنفرانس است، نمونه‌ای که در آن دانشجویان ورزشکار محروم از رقابت، شدیدترین عواقب اختلافات قراردادی را احساس می‌کنند.
هفته گذشته، استونی بروک، دانشگاه ایلینویز در شیکاگو و جیمز مدیسون بیانیه مشترکی منتشر کردند که در آن از کنفرانس ها خواستند مقررات انتقال عضویت را که مستقیماً بر دانشجویان ورزشکار تأثیر می گذارد، حذف کنند.
در این بیانیه آمده است: «دانشجویان ورزشکار در سراسر کشور به طرز تحسین‌برانگیزی از آسیب‌های جسمی و روحی دو سال گذشته که تحت تأثیر بیماری همه‌گیر بودند، عبور کرده‌اند». “هیچ کنفرانسی نباید جریمه های مشارکتی را اعمال کند که آسیب اضافی و غیرضروری را به همراه داشته باشد.”
