بررسی “پاییز”: چیزها به پایین نگاه می کنند

اگر شما هم از ارتفاع می ترسید، احتمالاً «سقوط» را به عنوان یک فیلم ترسناک ساده به جای یک فیلم هیجانی تجربه خواهید کرد. کارگردان اسکات مان مطمئناً این آخرین سرمایه‌گذاری را با ترس و خونریزی کافی برای محو کردن خطوط ژانر پر کرده است. در نتیجه، «سقوط» گهگاه احساس می‌کند که با حیله‌ها و حیله‌ها غلبه می‌کند، اما آدرنالین جهنمی را نیز به همراه دارد.

فیلم از یک تراژدی آغاز می شود. بکی (گریس کارولین کری) و همسرش، دن (میسون گودینگ)، به همراه دوست خود هانتر (ویرجینیا گاردنر) در حال بالا رفتن از صخره هستند، زمانی که یک تصادف باعث سقوط شدید دن به سمت مرگ او می شود. فقط یک سال بعد، هانتر بکی را به بازی کوهنوردی برمی گرداند و به او قول می دهد که نیم روز یک برج تلویزیونی 2000 فوتی را طی کند. این دو از هم جدا شده اند. هانتر سال گذشته را گذراند که به یک اینفلوئنسر تبدیل شد در حالی که بکی پرخوری مشروب می‌نوشید و به خودکشی فکر می‌کرد. اما زمانی که در نهایت روی یک سکوی کوچک در بالای برج گیر می‌افتند، آشتی برای بقا در صندلی عقب قرار می‌گیرد.

“سقوط” در آخرین اکت کنترل خود را از دست می دهد، زیرا تنش جای خود را به وحشت های مضحک می دهد. با این حال، پیچ و تاب های آن به قدری عجیب و غریب هستند که به نوعی سرگرم کننده هستند و بازیگران آنها را می فروشند سخت.

بیشتر از همه، این یک شاهکار چشمگیر سینما است. قسمت اعظم فیلم بر روی یک سکوی 60 فوتی در بالای یک کوه فیلمبرداری شد تا همه چیز واقعی به نظر برسد. البته، این فقط «سقوط» را دلخراش‌تر می‌کند. همانطور که بکی و هانتر برس های مرگ را پیچیده می کردند، من همچنان مانند یک گربه ترسناک به معنای واقعی کلمه خودم را روی صندلیم صاف می کردم. خوشحال باشید که در IMAX بازی نمی کند.

سقوط
دارای رتبه PG-13 برای Ahhhhh!!! مدت زمان: 1 ساعت و 47 دقیقه. در تماشاخانه ها.