عجیب است که داده‌های دیگر نشان می‌دهند که حدود یک قرن بعد، سربازان حزائیل چندین شهرک را به آتش کشیدند: تل رحوف، تل زایت و هوروات توت، علاوه بر گات، یکی از پنج شهر سلطنتی فلسطینیان (و محل زندگی جالوت). که نابودی آن در دوم پادشاهان 12:17 ذکر شده است. به گفته محققان، این مطالعه که سوابق ژئومغناطیسی را در هر چهار مکان در زمان تخریب بررسی کرد، قویاً نشان می‌دهد که آنها در جریان یک حمله نظامی سوزانده شده‌اند.
آقای. واکنین چهار سال را در به کارگیری تحقیقات دیرینه مغناطیسی در باستان شناسی کتاب مقدس، با کمک مشاوران دکترای خود، دکتر، پیشگام کرد. لیپسشیتس، ارز بن یوسف از دانشگاه تل آویو و رون شعر از موسسه علوم زمین در دانشگاه عبری اورشلیم.
این فناوری علاوه بر کمک به تاریخ‌گذاری زمینه‌های باستان‌شناسی، اطلاعات ارزشمندی را در مورد میدان مغناطیسی زمین، یکی از معمایی‌ترین پدیده‌های علوم زمین، فراهم می‌کند. دکتر دکتر می گوید: «از زمانی که ضبط ابزاری این میدان حدود 200 سال پیش آغاز شد، قدرت این میدان کاهش یافته است و این خطر وجود دارد که آن را به طور کامل از دست بدهیم. بن یوسف گفت. درک این روند و اینکه چقدر خطرناک است نیاز به داده هایی در مورد رفتار گذشته این میدان دارد.
مگنتوسفر زمین حباب محافظی است که بادهای خورشیدی، جریان‌های ذرات باردار از خورشید را که در منظومه شمسی می‌تابند، و پرتوهای کیهانی از اعماق فضا را منحرف می‌کند. دانشمندان بر این باورند که میدان مغناطیسی توسط لایه ای از آهن و نیکل مذاب در هسته بیرونی سیاره، در حدود 1800 مایل زیر سطح، که در شار پیوسته در اطراف یک هسته آهن جامد است، ایجاد می شود. همانطور که ذرات فرومغناطیسی در مصنوعات باستانی سرد می شوند، گشتاورهای مغناطیسی آنها در تراز پخته می شوند. تا زمانی که اجسام دوباره گرم نشوند، میدان مغناطیسی فسیل شده را حفظ خواهند کرد. هر گرم شدن مجدد بیش از یک دمای معین، تمام سیگنال های مغناطیسی ثبت شده قبلی را از بین می برد، به طوری که تاریخ همیشه آخرین شلیک است.
از حدود 800 تا 400 قبل از میلاد، در نتیجه تغییر در درصد کربن رادیو کربن در جو، قدرت تفکیک تاریخ گذاری رادیوکربن در آن سال ها به قدری محدود است که باستان شناسان به ندرت از آن استفاده می کنند.
دکتر. بن يوسف گفت اميدوار است كه روش جديد تاريخ گذاري در نهايت مسائل مربوط به سقوط پادشاهي يهودا را حل كند. در حالی که به طور گسترده پذیرفته شده است که بابلی ها در سال 586 قبل از میلاد، حکومت یهود را ویران کردند، برخی از محققان، با تکیه بر شواهد تاریخی و باستان شناسی، استدلال می کنند که مهاجمان تنها مسئول نبودند. شدت میدان مغناطیسی ثبت شده در لایه تخریب سایت Malhata – شهری در حاشیه جنوبی یهودا – متفاوت و به طور قابل توجهی کمتر از آنچه در تخریب بابلی اورشلیم، پایتخت پادشاهی ثبت شد، است. این بدان معناست که این دو تخریب نمی توانند به یک رویداد مرتبط باشند. بن یوسف گفت.
داده های باستان مغناطیسی شواهد روشنی ارائه می دهد که مالهتا ده ها سال بعد ویران شده است، سناریویی که با این تصور مطابقت دارد که ادومی ها، همسایگان جنوبی یهودا، از ضعف یهودیان پس از حمله بابلی ها استفاده کردند، شهرهای جنوبی آنها را نابود کردند و به قلمرو آنها حمله کردند.
