کیپ کاناورال: یک فضاپیمای ناسا روز دوشنبه در یک تمرین لباس بی سابقه برای روزی که یک سنگ قاتل زمین را تهدید می کند، با سرعتی بسیار زیاد به یک سیارک برخورد کرد. گرند اسلم کهکشانی در یک سیارک بی ضرر در فاصله 9.6 میلیون کیلومتری رخ داد و فضاپیمایی به نام دارت با سرعت 22500 کیلومتر در ساعت در صخره فضایی کوچک شخم زد. دانشمندان انتظار داشتند که این برخورد باعث ایجاد یک دهانه، پرتاب جریان‌های سنگ و خاک به فضا و مهم‌تر از همه، تغییر مدار سیارک شود.
تلسکوپ ها در سراسر جهان و در فضا همان نقطه از آسمان را هدف گرفتند تا این مناظر را به تصویر بکشند. اگرچه برخورد بلافاصله آشکار شد، سیگنال رادیویی دارت به طور ناگهانی متوقف شد، روزها یا حتی هفته ها طول می کشد تا مشخص شود که مسیر سیارک چقدر تغییر کرده است.
ماموریت 325 میلیون دلاری اولین تلاش برای تغییر موقعیت یک سیارک یا هر جسم طبیعی دیگر در فضا بود.
بیل نلسون، مدیر ناسا اوایل روز در توییتی نوشت: «نه، این یک طرح فیلم نیست».
او در یک ویدیوی از پیش ضبط شده گفت: «همه ما آن را در فیلم‌هایی مانند آرماگدون دیده‌ایم، اما خطرات زندگی واقعی زیاد است.
نمی خواهید چیزی را از دست بدهید؟ لحظات پایانی را از #ماموریت DART در مسیر برخورد با سیارک دیمپورفوس. pic.twitter.com/2qbVMnqQrD
– ناسا (@NASA) 26 سپتامبر 2022
هدف دوشنبه: یک سیارک 160 متری به نام دیمورفوس. این در واقع یک قمر از دیدیموس، یونانی برای دوقلوها، یک سیارک با سرعت چرخش پنج برابر بزرگتر است که موادی را که شریک جوان را تشکیل می‌داد، به بیرون پرت می‌کرد.
این جفت سال‌ها بدون تهدید زمین به دور خورشید می‌چرخند و آنها را به کاندیدای ایده‌آل برای آزمون نجات جهان تبدیل می‌کند.
ماه نوامبر گذشته پرتاب شد، دارت به اندازه دستگاه فروش خودکار – مخفف تست تغییر مسیر دو سیارک – با استفاده از فناوری جدید توسعه یافته توسط آزمایشگاه فیزیک کاربردی دانشگاه جان هاپکینز، سازنده فضاپیما و مدیر مأموریت، به سمت هدف خود حرکت کرد.
دوربین روی برد دارت، بخش کلیدی این سیستم ناوبری هوشمند، به سختی یک ساعت قبل از برخورد، دیمورفوس را دید.
النا آدامز، مهندس سیستم های ماموریت جانز هاپکینز، فریاد زد: “وو هو”. “ما داریم دیمورفوس را می بینیم، بسیار فوق العاده، فوق العاده.”
با تصویری که هر ثانیه به زمین بازمی‌تابید، آدامز و سایر کنترل‌کنندگان زمین در لورل، مریلند، با هیجان روزافزونی تماشا کردند که Dimorphos در میدان دید در کنار همراه بزرگ‌ترش بزرگتر و بزرگتر ظاهر می‌شد.
یک ماهواره کوچک چند دقیقه پشت سر گذاشت تا از ضربه عکس بگیرد. Cubesat ایتالیایی دو هفته پیش از دارت منتشر شد.
دانشمندان اصرار داشتند که دارت دیمورفوس را متلاشی نمی کند. این فضاپیما 570 کیلوگرم وزن کم داشت، در حالی که وزن سیارک 5 میلیارد کیلوگرم است. اما این باید برای کاهش مدار 11 ساعته و 55 دقیقه ای آن به دور دیدموس کافی باشد.
برخورد باید 10 دقیقه بعد از آن ادامه داشته باشد، اما تلسکوپ ها از چند روز تا نزدیک به یک ماه برای تأیید مدار جدید نیاز دارند. دانشمندان خاطرنشان کردند که تغییر مداری 1 درصدی پیش بینی شده ممکن است زیاد به نظر نرسد. اما آنها تاکید کردند که این تغییر در طول سال ها به میزان قابل توجهی خواهد بود.
کارشناسان دفاع سیاره ای ترجیح می دهند یک سیارک یا دنباله دار تهدیدآمیز را با توجه به زمان کافی، به جای منفجر کردن آن و ایجاد تکه های متعددی که می توانند روی زمین ببارند، از سر راه بیرون کنند. ممکن است چند ضربه‌گیر برای سنگ‌های فضایی بزرگ یا ترکیبی از ضربه‌گیرها و به اصطلاح تراکتورهای گرانشی مورد نیاز باشد، دستگاه‌هایی که هنوز اختراع نشده‌اند و از گرانش خود برای کشیدن یک سیارک به مدار امن‌تری استفاده می‌کنند.
کاترین کالوین، مشاور ارشد آب و هوای ناسا، با اشاره به انقراض دسته جمعی 66 میلیون سال پیش که تصور می شود ناشی از برخورد یک سیارک بزرگ بوده است، گفت: دایناسورها برنامه فضایی نداشتند که به آنها کمک کند بدانند چه چیزی در راه است، اما ما داریم. ، فوران های آتشفشانی یا هر دو.
بنیاد غیرانتفاعی B612 که به حفاظت از زمین در برابر برخورد سیارک‌ها اختصاص دارد، از زمان تأسیس آن توسط فضانوردان و فیزیکدانان در 20 سال پیش، برای آزمایش‌های ضربه‌ای مانند دارت تلاش کرده است. مدیر اجرایی بنیاد، اد لو، فضانورد سابق، هشدار داد که به کنار شاهکار روز دوشنبه، جهان باید در شناسایی صخره های فضایی بی شماری که در آنجا کمین کرده اند، کار بهتری انجام دهد.
به گفته ناسا، به طور قابل توجهی کمتر از نیمی از 25000 اجرام نزدیک به زمین در برد مرگبار 140 متری کشف شده است. و کمتر از 1 درصد از میلیون ها سیارک کوچکتر که قادر به صدمات گسترده هستند، شناخته شده است.
تاثیر موفقیت! تماشا از #DARTMIssionدوربین DRACO، در حالی که فضاپیمای اندازه ماشین فروش موفقیت آمیز با سیارک دیمورفوس، که به اندازه یک استادیوم فوتبال است و هیچ تهدیدی برای زمین ندارد، برخورد می کند. pic.twitter.com/7bXipPkjWD
– ناسا (@NASA) 26 سپتامبر 2022
لو خاطرنشان کرد که رصدخانه ورا روبین که در شیلی توسط بنیاد ملی علوم و وزارت انرژی ایالات متحده در حال تکمیل شدن است، نوید انقلابی در زمینه کشف سیارک ها را می دهد.
پیدا کردن و ردیابی سیارک‌ها، «هنوز اسم بازی اینجاست.
